۱۳۸۸ اسفند ۲۴, دوشنبه


خدا رو صد هزار مرتبه شکر سال 88 به آخراش رسیده . البته قاصد تجربه های همه تلخ با دلم می گوید سال 89 هم چندان بهتر از سال 88 نخواهد بود . البته اگر منصف باشیم سال 88 بدتر از سال 87 یا سالهای قبل از اون نبود .


دوست مهربونم اشکان من رو دعوت کرده به یک بازی درمورد بهترین های سال 88 . سالی که پر بود از بدترین ها .



1 – بهترین روز سال 88 :


بهترین روز سال 88 یک روز پنجشنبه در ماه مهر بود که به خوشی و بی خبری در کنار دوستان گذشت .


2 – بهترین هدیه ی سال 88 :


یک شلوار خوشگل و گرون قیمت + یک جلد نهج البلاغه ی مولای متقیان .


3 – بهترین سفر سال 88 :


من در سال 88 سفرهای زیادی رفتم که همگی تکراری و شبیه هم بودن و مقصد همه ی اونها یک جا بود . سفرهایی سرشار از دلتنگی و نگرانی برای دوستان ...


4 – بهترین کتاب سال 88 :


کتاب ؟ کتاب چیم دی ؟ ( به ترکی یعنی چیه ؟ ) امسال یک کتاب خوندم به اسم " جامعه شناسی قدم اول " که کتاب خوبی بود .


5 – بهترین دوست سال 88 :


سال 88 هیچی نداشت سال دوستی و برادری و خواهری میلیون ها ایرانی و غیر ایرانی بود .


6 – بهترین کار سال 88 :


اعتراض علیه کودتا و استبداد .


7 – بهترین غذای سال 88 :


چیزی یادم نمیاد .


8 – بهترین فیلم سال 88 :
فیلم
DEATH PROOF 
  ( رویین تن ) ساخته ی تارانتینو


9 – بهترین پست سال 88 :


پست " جمعه عید مومنان است البته در چارچوب قانون " که گزارشی بود از اقامه ی نماز جمعه به امامت امام رفسنجانی در روز 26 تیر 88 .



و در پایان : گرچه ممکنه سال 89 سال خوبی نباشه اما این دلیل موجهی نیست که این روزها شاد نباشیم . شاد بودن دلیل نمی خواد .


۱۳۸۸ اسفند ۱۶, یکشنبه

اد ووکیسی به شرط چاقو


حدیث قرن بیست و یکمی :

کل یوم هشت مارس ، کل ارض نیویورک


جمله ی قصار :

من زن نیستم اما زنها را دوست دارم


فردا هشت مارس ، روز جهانی زن است . این روز زن با روز زنی که در دوران ستمشاهی گرامی داشته می شد فرق دارد . روزی که مناسبتش اگر اشتباه نکنم تولد مادر شاه بود . و همچنین با روز زن مورد نظر جمهوری اسلامی هم فرق دارد که آن هم مناسبتش ولادت بانوی نمونه ی اسلام است . علت انتخاب این روز به عنوان روز جهانی زن ، تظاهرات زنان کارگر صنعت نساجی نیویورک است در سال 1857 که توسط پلیس سرکوب شده .
به روشنی می بینید این روز برخلاف دو روز قبلی به یک اتفاق ساده و طبیعی مثل تولد اشاره ندارد . بلکه با یک حرکت اعتراضی زنان برای دستیابی به حقوق پایمال شده شان نسبت دارد .
حرکت اعتراضی زنان برای برابری خواهی در سالهای اخیر حاصل تلاش زنان غیرتمندی است ( یک عبارت کاملا مردسالارنه ) که خطر زندان ، شکنجه ، محرومیت از حقوق اجتماعی ( حقوقی که برای زنان ایرانی تقریبا وجود ندارند ) انواع اتهامات اخلاقی ، سرگردانی در راهروهای دادگاهها و کلانتری ها و زندان ها و بسیاری رنج های دیگر را به جان می خرند اما حاضر نیستند در برابر رنج های تاریخی که حکومت ، قانون ، خانواده ، مذهب و باورهای عامه بر زن روا می کنند سر خم کنند .
جنبش زنان به خصوص پس از انتخابات مجلس هفتم که در واقع پرده ی اول کودتای سپاه پاسداران علیه جمهوریت بود ، بخش مهمی از مبارزات مدنی جبهه ی دموکراسی خواهی را علیه دیکتاتوری تشکیل می دهد .
شکل گیری جریان همگرایی زنان در آستانه ی انتخابات سال جاری ، تجربه ی موفقی بود از تشکیل یک جبهه از گروه های همسو و همراستا در چارچوب اهداف و چشم اندازهای مشترک . در شرایط فعلی و اوضاع و احوال کودتا زده ی کشور ما ، می توان با ایجاد ارتباط و تشکیل ائتلاف میان هسته ها و گروه های مقاومت ، با جهت گیری های سیاسی و اجتماعی مختلف ، فعالیت های آنان را هماهنگ و اثرگذارتر خواهد کرد .
دیشب تلویزیون صدای امریکا فیلمی از یکی از تجمعات زنان در تهران را نشان می داد که در آن یکی از چهره های اصلی جنبش زنان ، بلندگوی دستی هندوانه فروش های دوره گرد را دست گرفته بود و مشغول اد ووکیسی کردن شعارهای فمینیستی بود . متاسفانه بخش عظیمی از سرکوب های خشونت بار ماههای اخیر متوجه زنان شده است . تا جایی که بسیاری از زنان فعال سیاسی یا در زندان روزگار می گذرانند و یا مجبور به ترک خانه شده اند . نباید اجازه دهیم جای خالی پیشکسوتان جنبش زنان به این حرکت خللی وارد کند .  نباید بگذاریم بلندگوهای دستی هندوانه فروشی گوشه ی آشپزخانه ها خاک بخورند .